E Hani Bana Aferin?

Anlaşıldı biz annelerimizden şikayetimiz bitmeden bizim çocuklara geçemeyeceğiz.. Bari içimizi boşaltalım da iyice bi rahatlayalım.. Yok yok annemin haberi yok bu blogdan.. Söyler miyim? Belki sonra :)

Söylemesi ayıptır kırk yaşıma beş var bu aralar.. Kendimce ufak tefek başarılara imza atıyorum, haliyle de kendimce onurlar duyuyorum bundan. Her haftasonu mutlaka ziyaret ettiğim anneme de ucundan bucağından bahsediyorum bunlardan. Hayır hala hepsinden bahsetmiyorum walla. Size de oluyor mu bilmem ama anlattığım her hikayenin peşine düşüyor sonra, ne oldu diye :)

Yine geçenlerde bir haftasonu ziyaretinde keyifle anlatıyorum "İşte şöyle oldu anne, böyle oldu anne, şurada başarılı oldum" falan diye kasım kasım kasılarak anlatırken, bir aferini hakettim diye düşünüyorum haliyle.. Annem şimdi sıcacık bir sarılır öper beni tebrik eder sanıyorum, bir sırtımı sıvazlar en azından.. Ama ne oluyor bilin, annem ağzı kulaklarında gülümsüyor "Aferin bana çok güzel çocuk yetiştirmişim"..

E pes yani anne, hani bana aferin?

Kuzin Abla