Merhabalar...

Üç kızkardeşle büyümüş, üç çocuk sahibi bir anne olarak burada olmazsam olmaz dedim...

Kızkardeşlerim ve benim ''ama anne...'' diyerek başlayıp bir türlü bitiremediğimiz cümlelerimizin, çocuklarımız tarafından nefes almadan tamamlanıyor olmasına şaşırdığım tam da şu günlerde burası bana ilaç gibi geldi... Şimdi cevabını aradığım şey şu ; acaba ben mi annem gibi olamadım, yoksa çocuklar mı bizden daha cesur ?

Sanırım bu ve benzeri sorularımın cevaplarını yazdıkça düşünecek, düşündükçe de burada yazarak (UMARIM!) bulacağım ve sizlerle paylaşacağım.

Burada olmam için beni yüreklendiren can dostuma da burdan tekrar çook teşekkür ediyorum,

Haydi rastgele...

SEVGİLER...

SUSMAYCAM